Za pisanie legend,możecie zdobywać upominki zawierające przedmioty ze sklepu,lub dodatnie punkty karne.Jeśli zdobyłeś/łaś upominek i chcesz go otworzyć to napisz do mnie na HW wiadomość o treści ,,Upominek z WzWŻ''. Powodzenia w pisaniu :)
Legenda 1 - Skąd się wzięły smoki?
Dawno.. dawno... temu, gdy wilki dopiero uczyły się wyć księżyc
zapłakał. Dlaczego? Bo tylko w nocy wilki próbowały swoich sił i
strasznie fałszowały... Księżyc był zazdrosny, bo wiedział, że wilki nie
wyją w dzień, bo mają więcej szacunku do słońca, niż do niego... I tak
jedna jego łza wpadła do małego jeziorka... I pierwszą istotą, która się
z niego napiła była mała jaszczurka. Zazdrosna o inne zwierzęta... Bo
była nie wielkich wymiarów i inne zwierzęta, albo się z niej śmiały,
albo próbowały ją zjeść. Woda w źródełku miała nie zwykłą moc... A
marzeniem jaszczurki było, aby każda z jej gatunku budziła respekt i
szacunek... Marzenie spełniło się. Jaszczurka stała się wielkim,
srebrnym jak księżyc smokiem, a jej krewni stali się wielcy i potężni.
Jednak wciąż jej było za mało... Bo smoki chciwe serca mają nawet w tych
czasach... Poleciała do najbliższej watahy. I ukradła to co mieli tam
najcenniejsze... Kryształy Smokryci... Od tamtej pory wielkie jaszczurki
zaczęto nazywać smokami, od ich pierwszych łupów...
Legenda 2 - O szczurzym kucharzu...
Wiele lat temu żył sobie pewien znakomity wojskowy kucharz. Po kilku
latach król postanowił go sprowadzić na zamek… Jednak któregoś dnia
kucharz zdenerwował się na króla. Zabił jego syna i zrobił z niego
pasztet. Król zjadł go z apetytem i poprosił o dokładkę. Wtedy bogowie
zmienili kucharza w wielkiego szczura… Zamknęli go w podziemiach pewnego
zamku. Gdzie musiał zjadać własne dzieci do końca swoich dni. Taka jest
nauczka dla każdego mściwego wilka…
Legenda 3 - Legenda o trzech żywiołach i bóstwach.
Dawno, dawno temu, gdy jeszcze wilki uczyły się śpiewać do księżyca, a
po wilczych ziemiach stąpały mantykory trzej bogowie władający nad
Olimpem : Zeus, bóg wszystkich innych bogów oraz władca piorunów,
Posejdon - bóg morza oraz Hades - bóg zmarłych zrozumieli, że i ich czas
się kończy. Musieli zatem znaleźć potomków, a że ich partnerki jak i u
innych wilczych bogów były bezpłodne toteż sprawa się pogorszyła.
Musieli więc znaleźć inny sposób. Postanowili zatem, że każdy z nich
stworzy osobnego wilka - władającego albo duszami, albo wodą, czy
posiadający żywioł piorunów. Udało się, bogowie nieco zdziwieni sukcesem
poczęli świętować. Wilki, a raczej wilczyce dostały imiona: Córka Zeusa
- Neharika, Córka Posejdona - Vateria, oraz Córka Hadesa - Death. Każda
z nich miała kilka miesięcy później przejąć władzę po swych ojcach.
Lecz sprawy wymknęły się spod kontroli. Death odkryła, że będzie pełniła
najłatwiejszą z funkcji, i że to nie ona będzie w pełni władała nad
Olimpem. Wpadła w furię. Zabiła dwie córki, swe "siostry". Nad całym
Olimpem zapanował chaos. Runął on w otchłań zbudowanej z nienawiści i
niewierności wilków i po dziś dzień słuch po tym niesamowitym mieście
oraz kraju Bogów zaginął...
Legenda 4 - Legenda o 3 złotych kamyczkach
Legenda zaczyna się od Rexaza i jego mamy Nareji.
Pewnego słonecznego dnia, gdy Rexaz polował na jelenie, napotkał na swej drodze kupca.
Miał on 3 ziarenka.
Kupiec wmówił Rexaz'owi że są magiczne.
Rexaz kupił od kupca kamyczki, odwrócił się na chwilkę a kupca już nie było.
Lecz zanim znikną mówił ze ma je zakopać w ziemi i co 3 godziny patrzeć
na nie przez 3 sekundy. Oraz podlewać je wodą z pobliskiego jeziora 3
razy, i wykopać je po 3 dniach.
Rexaz stosował się do wskazówek kupca i patrzał na nie co 3 godziny przez 3 sekundy.
I w ten sposób po 3 dniach wykopał je, nie było już 3 ziarenek tylko 3
złote kamyczki. Niedługo potem Nareji, mama Rexaz'a ciężko zachorowała,
mówili że niedługo umrze. Rexaz przypomniał sobie że kupiec powiedział
mu ze są magiczne.
Pomyślał że to przez nie Nareia zachorowała.
Zniszczył 3 złote kamyczki.
Nareja i tak umarła.
Pamięć o niej zniknęła.
I nigdy nie słyszana już o Rexazie.
Możecie pisać legendy do mnie na HW (Koniczynka12).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz